met tranen en toch nooit alleen
met tranen en toch nooit alleen
laat mij mijn tranen wenen
misschien dat die bevrijdend zijn
in ’t diepste van mijn treurnis
of in het zwaarste van mijn pijn
en ‘k wil ook ademhalen weer
al schroeit de lucht mijn longen
en doet mij elke ademtocht zo zeer
van smart die nog niet is begonnen
neem ’t domme denken weg van mij
en het niet echt kunnen begrijpen
het steeds dezelfde vragen stellen
en toch geen antwoord mogen grijpen
laat mij dus als ik tranen ween
misschien dat ik dan word bevrijd
van eeuwig lange eenzaamheid
die in mij woedt als felle strijd
laat mij als ik mijn tranen ween
en elke traan een beetje mij
en ik mezelf, nooit meer alleen.
**********
sunset 13-10-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Vrijdag, oktober 13, 2006 23:11 |
| tranen kunnen echt wel eens helpen, dus als je wil en kan huilen, doe het dan gerust. liefs en een troostende knuffel, lonely 1 |
|
| Claire Q: | Vrijdag, oktober 13, 2006 16:48 |
| Lieve Sunset, Met bewondering zie ik dagelijks jouw gedichten, met zoveel gevoel. Ik ken je verder niet, maar je kunt mij raken. Een warme knufke voor jou, en ik blijf je lezen. liefs, |
|
| fortuna: | Vrijdag, oktober 13, 2006 16:07 |
| tranen maken ruimte en helpen verwerken. Hoe meer tranen, des te meer verdriet je verwerkt. Accepteren is een van de dingen die je kunt doen. Een rakend, gevoelig gedicht Sterkte ermee en liefs |
|
| keiko: | Vrijdag, oktober 13, 2006 10:31 |
| zo intens mooi rakend geschreven.. tranen zijn woorden die spreken vanuit het hart laat ze maar gaan.. ween met je mee. liefs van Anita.. |
|
| conan: | Vrijdag, oktober 13, 2006 10:09 |
| woorden kunnen geen tranen vervangen , maar ook omgekeerd soms raak je door woorden uit je verdriet...meer dan door tranen , mooi , sterk gedicht.. liefs conan |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, oktober 13, 2006 09:58 |
| zo droevig maar zo vreselijk mooi geschreven een hele dikke knuffel sunset liefs nathie |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 13, 2006 09:33 |
| Ween jouw tranen wees jezelf laat voelen banen naar het licht dat schijnt uit jouw gezicht... Warme omarmende knuffels... Liefsliefs, switi lobi |
|
| elze: | Vrijdag, oktober 13, 2006 09:10 |
| ween jij je tranen als je wilt mijn vriend, het schoont het verwerkt en geeft je zelfs de rust die je soms totaal kwijt bent ... treffend,,,ik doe niet anders, dag naar dag... laifs elze |
|
| Quadesh: | Vrijdag, oktober 13, 2006 08:46 |
| ja prachtig maar wel droevig .liefs | |
| fran92: | Vrijdag, oktober 13, 2006 07:40 |
| droef maar zo mooi geschreven! ik geef je een hele dikke knuffel en laat je tranen maar eventjes gaan. liefs fran92 |
|
| Hilly N: | Vrijdag, oktober 13, 2006 07:27 |
| droevig mooi geschreven. Hilly |
|
| Reiger: | Vrijdag, oktober 13, 2006 07:22 |
| Zo droef.... Maar o zo mooi beschreven.... |
|
| remie: | Vrijdag, oktober 13, 2006 07:14 |
| huil maar, het mag, haal daarna diep adem en zucht de ellende eruit....dat lucht op... sterkte en een fijne dag gewenst...liefs remie | |
| Littledolphin: | Vrijdag, oktober 13, 2006 07:00 |
| voelbare pijn,ik ben er stil van sunset,liefs little | |
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 13, 2006 06:25 |
| .........droevig....verdrietig mooi | |
| H.J.: | Vrijdag, oktober 13, 2006 06:15 |
| Indrukwekkend dicht Sunset. prachtig in haar zijn. fijne dag H.J. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||