Ik was er nog niet eens,
Maar mijn vader was al weg.
Toen werd ik geboren,
Maar geen vader wat een pech.
Ik zag je in het weekend,
En soms eens tussendoor.
Het was allemaal te gek,
Maar soms ook best wel raar.
Nu woon ik niet meer bij mama,
maar bij jou en je vriendin.
Ik weet nu eindelijk de waarheid,
Maar het doet toch zoveel pijn.
Ik kan het wel begrijpen,
maar toch zo diep binnenin.
Wil ik het gewoon vergeten,
Alsof ik een heel nieuw leven begin.
ik heb nu een te gek leven,
met mama, je vriendin en jou.
En zelfs mijn broer is te gek geworden,
Ik voel me zo dol gelukkig diep van binnenin.
Zelfs mijn stiefbroer is te gek,
Ook al klinkt dat best wel raar.
Ik heb toch zoveel lol,
Nooit gedacht dat het zo kon.
-XxX- robin