als de woede kan rusten in men innerlijke kalmte,
als alles wat je leeg gemaakt hebt weer gevuld zal zijn,
als tranen zullen drogen in de hoek van men ogen,
als ik ooit ontwaak zonder enige pijn,
zou het dan kunnen dat ik het onbegrijpelijke zal vergeven,
zou het dan kunnen dat men blik eens gemeend zal stralen,
zou het kunnen dat de duisternis het daglicht niet overleeft,
zal ik dan kunnen overleven zonder mijn ingebeelde verhalen,
ik vroeg het de maan,de sterren,de mensen om me heen,
hoe en waarom ik dit moest mee maken,
'k vroeg het men spiegelbeeld,enkel trieste ogen keken me aan,
ik vroeg stil men hart om op te geven,
ik vroeg het jou,maar jij bent uit mij heen gegaan,
dood lag je in de hoek van mijn shoot,
dood wat uit zoveel liefde was gemaakt,
dood heh jij zonder enig afscheid mjn lichaam verlaten,
mijn kind,waarom heb jij mij eerst met vreugde dan met eeuwige pijn geraakt.