…, de zee die neemt
In ’t loodgrijze graf verzonken
meten getijden de tijd
de duur van de eeuwigheid
Op oevers volharden
weifelende vrouwen
de verte van horizon
De storm werpt water op ’t land
en laat slechts terug
een rest van vuil schuim
Van ’t sperma der doden:
het pekelend zout
en bittere tranen in ’t zand.
**********
sunset 14-10-2006
**********
| lonely 1: | Zaterdag, oktober 14, 2006 20:16 |
| ondanks het verdriet dat je voelt, toch graag gelezen en een heel mooi gedicht. liefs, lonely 1 |
|
| lommert: | Zaterdag, oktober 14, 2006 11:19 |
| ik lees veel verdriet in je gedichten. ...toch lees ik ze met veel genoegen...hoe triest ook...van het lentegevoel sta ik met plezier een groot deel af..het groeit zogezegd vanzelf al een gek weer aan;) een stevige groet van mij voor jou, prachtige Poeet willem |
|
| fortuna: | Zaterdag, oktober 14, 2006 10:12 |
| wauw, ik geniet door zoveel verdriet van dit prachtig mooie gedicht Liefs Liefs |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, oktober 14, 2006 10:04 |
| wow,heel erg mooi,ook de indeling,liefs little | |
| tulpje: | Zaterdag, oktober 14, 2006 10:01 |
| stilmakend mooi liefs en knuffs |
|
| hiljaa: | Zaterdag, oktober 14, 2006 09:35 |
| droefmooie poezie! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 14, 2006 08:45 |
| de zee die nam..... liefs |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, oktober 14, 2006 08:21 |
| Hoe pover zal slechts mijn reactie zijn, als wondenpleister bij zoveel verdriet en pijn met liefs... |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||