"Elke minuut met jou is er één,"
ik hoor je de woorden zeggen,
en voel nog steeds je lichaam om me heen.

Ik kijk naar buiten, ik ben aan het dromen,
ik voel mijn verlangen terug naar toen,
voel een vervelend en leeg gevoel opkomen.

"Elke minuut met jou is er één,"
je auto slordig geparkeert,
en de wereld weer even van ons alleen.

Waarom heb ik niet meer genoten van onze tijd,
te veel woorden gesproken, te weinig gevoeld,
het resulteert in enorme spijt..

"Elke minuut met jou is er één,"
de wind waait, jij hebt het koud,
maar slaat een handdoek en je armen om me heen.

Soms is het moeilijk om je te zien,
want ik wil nog zo graag even terug naar toen,
gewoon één dag, één moment nog van ons alleen,
mag dat? Wil jij dat ook misschien? Want..

"Elke minuut met jou is er één,"
besefte toen niet goed wat de woorden betekenden,
maar nu weet ik het als geen ander..
Ik wil nog één keer dat de wereld mij gestolen kan worden,
en dat hij draait, voor ons alleen.

~*juni 2006-oktober 2006*~

~Voor de fijne tijd die ik met je gehad heb, de spanning en het gevoel dat het me even allemaal niet meer uitmaakte, zolang wij maar even elkaar konden zien~