wachten
Gillend van woede
schreeuwend van onmacht
ik kan niet meer
wachten op iets dat niet zal komen
huilen bijna iedere nacht
ik huil mezelf in slaap
ik kan niet meer
ik kan het gewoon niet vergeten
wat wij in de eerste hadden uitgevreten
naar mij toe komen zul je toch nooit doen
dus waarom zou ik daar op wachten
ik kan niet meer
ik moet het kwijt
dit kan zo niet langer
ik al heel lang spijt
ik ga het vertellen
ik weet nog niet hoe maar ik doe het
ga je mee of………
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: onbekent | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||