Gedwongen_
Gedwongen..
Het strelen van je handen over mijn lichaam
het schuurt over mijn lichaam
De woorden die ik uit wil schreeuwen
komen er niet uit
ik ben leeg.
ik ben vastgebonden
jij die geniet van mijn lichaam
je lacht je bent blij
maar kijk naar mijn verdriet
die ik niet kan uiten die ik niet kan zeggen
ik geef jou wat je van me verwacht
maar ik heb geen kracht
Het is weg mijn moed, het is verdwenen
ik ben los gemaakt, maar je bent verdwenen
op de Tafel ligt een briefje,
' hou dit voor jezelf want jij genoot ook.'
mijn tranen stromen op het papier
dit is niet waar, ik gaf je wat je wilde.
ik voel me vies.
ik wil dat niemand me ooit nog ziet
ik sluit me op in mijn kamer,
met harde muziek en veel chocolade.
houd ik mijn tranen voormezelf, zo dat niemand me ooit nog zal zien
* Fictie *
Over dit gedicht
| Auteur: ~d3nic3~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||