even...
Kan niet slapen
Doe geen oog dicht
Brandende ogen
Uit gaat ´t licht
Pijn is onvergeven
Steken doen zeer
Vallen is hard
Zeker deze keer
Opstaan heeft geen zin
Laat me maar even
Ergens krabbel ik wel op
Er wordt een hand gegeven
Vallen in een kuil
Niet eens door mij gegraven
Duurt ´t voor ik eruit ben
En ik weer verder kan
-Fallon-
Doe geen oog dicht
Brandende ogen
Uit gaat ´t licht
Pijn is onvergeven
Steken doen zeer
Vallen is hard
Zeker deze keer
Opstaan heeft geen zin
Laat me maar even
Ergens krabbel ik wel op
Er wordt een hand gegeven
Vallen in een kuil
Niet eens door mij gegraven
Duurt ´t voor ik eruit ben
En ik weer verder kan
-Fallon-
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Zaterdag, november 11, 2006 14:17 |
| Heel mooi geschreven vind ik grtz |
|
| bijouken: | Zondag, oktober 15, 2006 22:18 |
| Zo droevig, je lijkt wel hopeloos. Iemand verloren, overleden? Mag ik je een knuffel geven, je mag zelfs wenen. Liefs. |
|
| sunset: | Zondag, oktober 15, 2006 14:36 |
| De enigste zekerheid die we hebben is dat we altijd op de een of andere manier weer rechtkrabbelen en doorgaan. Maar alleen vóór het zover is ... Liefs, sunset |
|
| lonely 1: | Zondag, oktober 15, 2006 14:11 |
| mooi verwoord! liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Angel_eye |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||