Het gekwetste kind...
Diep vanbinnen
baant zich
een weg
door de pijn
en angst
zoekend naar
een uitleg
Blijft maar
opkroppen
blijft maar
verdergaan
is niet meer
te stoppen
lijkt nooit meer
voldaan
Gehoord willen
worden
op welke manier
dan ook
dwingt het om
uithongering
toen het stilletjes
opdook
Met een onzichtbaar
iets
vast aan elkaar
iets dat haar verbind
met het gekwetste kind…
Reacties op dit gedicht
| °Black TearS°: | Dinsdag, december 19, 2006 11:49 |
| *stilte* tranen lopen over mn wangen hopend dat het leven jou weer zal opvangen ... be strong when things go wrong cause it wµill be allright if you just fight ... -x- luv ya 4-ever |
|
| *ella*: | Woensdag, november 01, 2006 11:10 |
| eej amina ik vond het zondag echt leuk :) ik vind het wel tof da ik zo goe me u kan praten en ik hoop echt da da u ook goe heeft gedaan, ge moet echt proberen door te zetten he, gij zijt echt sterk genoeg daarvoor , kben der zeker van ... hou u goe e xxxxXxxxx... |
|
| sunset: | Zondag, oktober 15, 2006 14:34 |
| Stilmakend, rakend. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: My Life | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||