ascese
omdat hij ontdekt had
dat taal leidt
tot vragen en klagen
besloot hij te zwijgen
en met de tijd
elk woord te
vergeten
maar hij zuchtte nog soms
en begon soms plots
te schreeuwen
daarom heeft hij
zijn gevoelens en behoeften
stuk voor stuk
opgegeven
jamer dat ik nog moet eten
en drinken
en adem halen
dacht hij zonder
woorden
misschien moet ik het ultieme
offer brengen
mezelf vermoorden
en niet meer
reïncarneren
nu ziet hij er
perfect gelukkig uit
misschien ook omdat hij sinds kort
een uitkering krijgt
Reacties op dit gedicht
| Mandje: | Zondag, oktober 15, 2006 16:31 |
| geweldig! liefs, Marianne |
|
| sunset: | Zondag, oktober 15, 2006 14:33 |
| Ik kan je in jouw ironie - en zeker nu - meer dan goed volgen. Liefs en mijn vriendschappelijke genegenheid, sunset |
|
| MayadeBij*: | Zondag, oktober 15, 2006 14:30 |
| Ik ontvang sindskort regelmatig het beeld dat ik mezelf verhang (voornamelijk op momenten dat de zuurstof naar mn hoofd stijgt hahaha) Freaky niet? Nuja.. het zal de dertigers-impasse zijn ;) | |
| Quadesh: | Zondag, oktober 15, 2006 13:16 |
| mooi.liefs | |
| lonely 1: | Zondag, oktober 15, 2006 12:51 |
| dat laatste zal er wel véél mee te maken hebben denk ik. ;) liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||