Te laat
Te laat
Voor altijd
Ik voel de machteloosheid
Die venijnig mijn gezichtsuitdrukking bijt
Vol van liefde en haat
Weg gedane arbeid
Weet je hoe diep dat gaat
Als jij daar zo staat
Ik strijd mijn strijd
Te laat
Ik heb al gekozen voor onwezenlijke haat
Ga maar weg met je meid
Ik zie wel, hoe je me achterlaat
Terwijl je - het lijkt gelukkiger - verdergaat
En mijn ogen vermijdt
Ik zie hoe je als een laffe hond weggaat
Gestreden is de strijd
Bedankt voor je meelevendheid
Voor altijd
Te laat
Voor altijd
Ik voel de machteloosheid
Die venijnig mijn gezichtsuitdrukking bijt
Vol van liefde en haat
Weg gedane arbeid
Weet je hoe diep dat gaat
Als jij daar zo staat
Ik strijd mijn strijd
Te laat
Ik heb al gekozen voor onwezenlijke haat
Ga maar weg met je meid
Ik zie wel, hoe je me achterlaat
Terwijl je - het lijkt gelukkiger - verdergaat
En mijn ogen vermijdt
Ik zie hoe je als een laffe hond weggaat
Gestreden is de strijd
Bedankt voor je meelevendheid
Voor altijd
Te laat
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, oktober 16, 2006 19:23 |
| gevoelig gedicht groetjes Dirk |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 16, 2006 15:55 |
| Verdrietig om te lezen, haat lost zo weinig op, Vadertje Tijd zal je helen en strelen,, zodat jij ook weer verder kan. veel liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ikwilniet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||