station eenzamheid.
- station eenzamheid -
Mensen gaan mij voorbij,dwalen door herfstelijke mist,
ieder zijn eigen verhaal.Zit ik alleen in het stationscafe
verloren in blauwe mist van een cigaret,
die ruikt naar eenzamheid.Besef met de laatste slok
koude koffie,
hoeveel ik je heb gemist.
Het is verdoemme zo fijn,vanaf acht uur veertig
weer bij jou te zijn.
littledolphin,17 oktober 2006
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Donderdag, oktober 19, 2006 17:59 |
| Prachtig geschreven. Groetjes. Rovago |
|
| julius dreyfsandt zu schlamm: | Woensdag, oktober 18, 2006 10:31 |
| ik herken het zitten in een stationsrestauratie het heeft iets :) hans |
|
| lommert: | Dinsdag, oktober 17, 2006 23:22 |
| ja, ieder heeft zijn/haar eigen vehaal...zo lees ik op Freaks heel veel liefs willem |
|
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 17, 2006 19:30 |
| Dan is het samenzijn straks extra warm.... liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||