Niemand kon jou van me wegnemen
Alleen de dood
Heeft het verkloot
Ik knipperde met mijn ogen
Het duurde maar even
Ik kan het niet begrijpen
De pijn blijft steken
Jij was voor mij een roos
Die nooit meer kon verbleken

Het grasveld in de verte
De sproeiers fluisterden jouw naam
Jij bent van me weggegaan

Zomaar ontnomen
Ik kan het niet geloven
Nu jij je ogen hebt gesloten
Zal het nooit meer zo zijn

De zon zal opstijgen
De aarde wordt zand
De verliefde kleuren vagen grijs
Jij hebt je laatste adem gegeven
Zo dapper gestreden

Alles wat er van me over is
Is verdorven en verrot
Je moet weten hoeveel ik je mis
Zonder jou ga ik kapot

Jij huilde een duizend rivieren
Woorden kunnen zeggen wat liefde kan doen
Jij kan me niet meer redden
Jij zult mij herinneren als toen

Achterblijft is een gedachte
Die heel mijn gevoel verkrachtte
Ik ben niet meer bij machte
Ik zal niet vergeten hoe je nog lachte

We zullen nooit meer een zijn
Gedwongen om te splitsen
Jij verlost uit je pijn
Ik zie ju nu tussen die andere kisten

Gemiste kansen
Verloren zorgen
Nooit meer dansen
Nooit meer morgen