Oorlogskind
Aan het front hij roept
een salvo doorboort de angst
en voetstappen verstommen in het zand
waar oneindigheid aanwezig was
een salvo doorboort de angst
en voetstappen verstommen in het zand
waar oneindigheid aanwezig was
Een schoollokaal zag ik in de verte
waar wakers stonden bij de poort
een kinderstroom vloeiden door de gangen
dat betegeld was met kleine steentjes
waar wakers stonden bij de poort
een kinderstroom vloeiden door de gangen
dat betegeld was met kleine steentjes
Alles ging door
de vlucht vanaf het front naar de oase
een rustpunt in het helse woud
minder riepen de geweren
de vlucht vanaf het front naar de oase
een rustpunt in het helse woud
minder riepen de geweren
En het kind hief de vlag op
die ik zelf was
die ik zelf was
Reacties op dit gedicht
| sissi-fan: | Dinsdag, november 07, 2006 21:47 |
| een pareltje,echt waar !!!! veel liefs, Sissi |
|
| bijouken: | Woensdag, oktober 18, 2006 07:58 |
| Stilmakend mooi. Liefs ;) |
|
| rovago: | Woensdag, oktober 18, 2006 00:34 |
| Ontroerend mooi. Groetjes. Rovago |
|
| peersmans : | Woensdag, oktober 18, 2006 00:18 |
| prachtig geschreven! krijg hierbij herinnieringen die mij ook tot schrijven aanzetten... aangrijpend gewoon groetjes kevin |
|
| maria : | Woensdag, oktober 18, 2006 00:09 |
| word er in en in stil van bewondering voor je schrijven liefs, maria |
|
| M@rcel: | Woensdag, oktober 18, 2006 00:08 |
| stilmakend mooi.. Slaap lekker M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||