Voor het leven getekend
De donkertje en kilte
de pijn en de kou
het verdriet en onverderf
drijft mij zo in het nauw
De flitsen en schokjes
het bibberen en zweten
de verlangens en obsessies
zijn mij dan zo aan het neten
Dan is het weer zo ver
Dan pak ik er weer naar hoor...
En ben ik weer voor het leven getekend
Reacties op dit gedicht
| sweety538: | Zondag, januari 06, 2002 21:05 |
| *snik*.... ik vind dit echt moeilijk om te lezen!! Maar wat zijn de redenen dan? Of is dat voor jou ook een vraag. Misschien als je daar over kunt praten, dat het dan iets beter gaat? Sorry... ik heb er duidelijk geen weet van!! Maar ik wil dat je weet dat ik er voor je ben!! dikke kus + knuff liefs Yemi |
|
| Hans Winter: | Zondag, januari 06, 2002 01:42 |
| Je zou je willen laten vlinderen boven alle hindernissen uit en luid roepen dat het zo goed gaat. |
|
| Ton Rijkers: | Zaterdag, januari 05, 2002 19:06 |
| Beste Vlinder, Dat het hier om een kolssaal probleem gaat begrijp ik.Een oplossing kan ik je dan ook niet geven......Wel begrip en warmte als medemens. Blijf wèl gedichten schrijven en zet ze op "de freaks",dan houd je toch je vrienden die je in moeilijke momenten steu- nen kunnen. Groetjes, Ton Rijkers |
|
| ilona krijgsman: | Zaterdag, januari 05, 2002 17:42 |
| ik begrijp wat je wilt uitleggen....probeer de juiste weg te zoeken... | |
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||