Zonnebloemen
Zonnebloemen
Met bloemen geslagen.
Recht door het hart.
Door mijne en de hare.
De steel brak apart.
Het hart is nu gesloten
De breuk een zwarte lijn
Gedachten met de vraag:
Hoe zal het morgen zijn?
Als het oorlog is.
Ben ik dan verslagen?
En is alles dan voorbij?
Een antwoord op mijn vragen.
Als het oorlog is.
Gaat de vuist omhoog.
Geen winnaar te bekennen.
De laatste hoop vervloog.
Troost is te weten.
Mijn bloem zal weder bloeien.
Haar hart zal leven schenken.
En liefde laten groeien.
Reacties op dit gedicht
| Fancy Nancy: | Maandag, oktober 23, 2006 15:29 |
| stilmakend mooi, echt prachtig...! | |
| M@rcel: | Woensdag, oktober 18, 2006 13:32 |
| wat prachtig geschreven heel mooi Liefs M@rcel |
|
| red one: | Woensdag, oktober 18, 2006 13:16 |
| prachtig geschreven! liefs JJ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Trix | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||