hopeloos angstig
-hopeloos angstig-
Ik ben bang
Bang van men leven
Zo bang dat ik ervan ga snijden
Ik wil het niet meer in men gedachten laten zweven
Ik ben aan het vechten
Aan het vechten tegen het snijden
Ik word er doodmoe van
Het is gewoon te moeilijk om het te mijden
Ik wil het zo graag overwinnen
Ik wil leren kalmeren
Ik moet leren als het moet
Ik kan mezelf soms niet beheren
Ik wil het niet meer
Het leren is me minder gaan boeien
Ik loop ganse dagen te slapen of te wenen
Wil de pijn eventjes niet meer voelen en het bloed laten vloeien
Men leven is te beschrijven als een “hopeloos angstig” leven
Mijn humeur slaat dan ook zo vlug om als de wind een blad laat beven
Ik ben bang
Bang van men leven
Zo bang dat ik ervan ga snijden
Ik wil het niet meer in men gedachten laten zweven
Ik ben aan het vechten
Aan het vechten tegen het snijden
Ik word er doodmoe van
Het is gewoon te moeilijk om het te mijden
Ik wil het zo graag overwinnen
Ik wil leren kalmeren
Ik moet leren als het moet
Ik kan mezelf soms niet beheren
Ik wil het niet meer
Het leren is me minder gaan boeien
Ik loop ganse dagen te slapen of te wenen
Wil de pijn eventjes niet meer voelen en het bloed laten vloeien
Men leven is te beschrijven als een “hopeloos angstig” leven
Mijn humeur slaat dan ook zo vlug om als de wind een blad laat beven
Reacties op dit gedicht
| fascination: | Dinsdag, oktober 24, 2006 15:04 |
| ik word helemaal stil van binnen. brrr. | |
| dead_soul: | Donderdag, oktober 19, 2006 11:49 |
| stil makend-mooi geschreven. | |
| Br0kEn: | Woensdag, oktober 18, 2006 20:31 |
| kwens je heeeel veel sterkte !!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: -broken- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||