De spiegel van mijn leven
De straten van mijn jeugd
de pleintjes waar ik op speelde
De fouten in tijd gemaakt
totdat het me verveelde
Geen doel, geen vaste plek
verdwaal ik graag in de wereld
waar niets weer net als morgen
is, zal zijn
Ieder in zijn eigen tevredenheid
die net genoeg geeft
om tevreden genoemd
te kunnen worden
Ik wil weer terug naar toen
is een uitspraak van de ziel
Een smeekbede om vergeving
weer terug naar toen
alles even overdoen
De spiegel van het leven,
geen leugen
geen wazig beeld
De spiegel van mijn leven
heeft me nooit
ondanks alles
echt verveeld..
Met liefde,
Dave
de pleintjes waar ik op speelde
De fouten in tijd gemaakt
totdat het me verveelde
Geen doel, geen vaste plek
verdwaal ik graag in de wereld
waar niets weer net als morgen
is, zal zijn
Ieder in zijn eigen tevredenheid
die net genoeg geeft
om tevreden genoemd
te kunnen worden
Ik wil weer terug naar toen
is een uitspraak van de ziel
Een smeekbede om vergeving
weer terug naar toen
alles even overdoen
De spiegel van het leven,
geen leugen
geen wazig beeld
De spiegel van mijn leven
heeft me nooit
ondanks alles
echt verveeld..
Met liefde,
Dave
Reacties op dit gedicht
| Panta Rhei: | Donderdag, oktober 19, 2006 09:12 |
| De eerste strofe is heerlijk. Jammer dat je de opmaak, rijmschema en ritme in de zinnen niet hebt vastgehouden. Verder een erg mooi beeld, mooi gedicht. Liefs, Lidewij |
|
| fran92: | Woensdag, oktober 18, 2006 19:56 |
| heel erg mooi geschreven! graag gelezen liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Davut de Laat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||