Mijn vader woonde nog steeds op zichzelf
-mijn moeder leeft al vijf jaar niet meer-
zo sterk als een beer elke dag bezig in de moestuin
tot de dag in februari, een virusje ging te keer
vanaf die tijd gaat alles anders, het wil niet over
acht en tachtig jaar is hij en dan gaat het goed mis
geen arts of specialist kan goed vertellen
wat er nu werkelijk met hem aan de hand is
* * * * * * * * * * * *
De beuken staan er nog, na jaren
het huis is anders dan ik dacht
vandaag een moeilijke weg gegaan
mijn vader in een verzorgingshuis gebracht
vanuit het ziekenhuis waar hij werd ontslagen
zelf vergeet hij de dag en t gaat werkelijk slecht
de kuur die hij had breekt na een weekje weer af
de overdracht is geregeld en alles gezegd
een kamertje waar hij voorlopig huist
over een goede week mag hij naar een permanente
alles geregeld een zorg minder, maar toch…
geen idee hoe lang hij leeft, wie weet haalt hij de lente
je hebt nu een alarm om je nek, ook ‘s nachts
zo werkt het, stop maar onder je kleren
maar of ook alles wat is verteld doordringt
is een vraag, -ook in de nacht- de tijd zal het leren
een rollator dat zag hij wel zitten
die hadden ze in het huis nog staan
voorlopig mag hij daar mee kuieren
we vragen er zelf één voor hem aan
na twaalf uur werd er eten geregeld
zag er goed uit en pa viel rustig aan
mocht kiezen uit nasi of boontjes
veel te veel mopperde hij, wat je niet lust laat je staan
toen kwam het moeilijkste moment, het afscheid
een hele zorg viel vanaf onze schouders
want alleen zijn kan hij absoluut niet meer
wat is dat verdrietig, de achteruitgang van één van je ouders
| lommert: | Donderdag, oktober 19, 2006 22:19 |
| Pa ging zienderogen achteruit toen Ma gestorven was...twee levens die men niet kon scheiden...ach, elk leven is zo anders.. xxliefs willem |
|
| Klaes: | Donderdag, oktober 19, 2006 21:42 |
| herkenbaar duidelijk verwoord veel sterkte,want ook dit moet wennen groet/klaes |
|
| Jan van Dord: | Donderdag, oktober 19, 2006 20:37 |
| Vroeg of laat, het kan ons allemaal overkomen. Maar triest blijft. Mooi geschreven Jannie !! jan |
|
| tears for you: | Donderdag, oktober 19, 2006 19:13 |
| heel erg triest sterkte tears |
|
| mums: | Donderdag, oktober 19, 2006 19:08 |
| ja lieverd, dit lijkt me ook vreselijk moeilijk. Hij wordt nu goed verzorgd, maar als kind je ouders minder zien worden. Moet er nog niet aan denken dat mijn vader zoiets overkomt, maar weet ook hoe snel dingen kunnen veranderen. Sterkte meid.. liefs mums |
|
| Hilly N: | Donderdag, oktober 19, 2006 18:51 |
| Dat lijkt mij ook zo verdrietig, mijn vader is ook al oud. Er wordt vast goed voor je vader gezorgd Remie. En hij is niet alleen. Warme knuffel van Hilly |
|
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 19, 2006 18:39 |
| met een traan in mijn ogen gelezen, hartverwarmend hoor, zoals je dit verwoordde, Je kunt wel gerust zijn hoor, je vader is in goede handen, al doet afscheidnemen wel erg pijn, sterkte en veel liefs |
|
| Andrea Gerrits: | Donderdag, oktober 19, 2006 18:26 |
Het lijkt me verschrikkelijk om dat mee te maken. Ik wens je ook alle sterkte toe. Liefs. |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, oktober 19, 2006 18:25 |
| lieve Remei in deze moeilijke tijd wil ik je steun en kracht geven met zoveel moed met geloof wat het geloof zal je steun brengen met kracht door deze zware tijd veel sterkte groetjes Dirk |
|
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||