Sprong in het oneindige
klaar om te springen
aan de rand van de afgrond
het einde der dingen
mijn leven is afgerond
weg met dit zielige bestaan
mijn vrijheid spring ik tegemoet
alles voorgoed gedaan
het einde van mijn vlees en bloed
de sprong naar de oneindigheid
zwevend naar het ultieme geluk
de stilstand van mijn mensentijd
mijn leven was toch al stuk
enkel tranen en pijn in dit leven
tijd om het aardse te verlaten
niemand die me troost kan geven
niemand meer die me nog zal haten...
aan de rand van de afgrond
het einde der dingen
mijn leven is afgerond
weg met dit zielige bestaan
mijn vrijheid spring ik tegemoet
alles voorgoed gedaan
het einde van mijn vlees en bloed
de sprong naar de oneindigheid
zwevend naar het ultieme geluk
de stilstand van mijn mensentijd
mijn leven was toch al stuk
enkel tranen en pijn in dit leven
tijd om het aardse te verlaten
niemand die me troost kan geven
niemand meer die me nog zal haten...
Reacties op dit gedicht
| yellow: | Dinsdag, januari 16, 2007 15:51 |
| Achter die sprong is misschien terug een ander leven. In dat ander leven moet je eerst de problemen van je vorige leven oplossen. Los het nu op en bel een psycholoog of een heks ofzo... Y. |
|
| evyken: | Zondag, december 10, 2006 05:14 |
| zo schoon:o | |
| dead_girl: | Vrijdag, oktober 20, 2006 10:46 |
| mooi geschreven *herkenbaar* sterkte liefs dead_girl |
|
| lonely 1: | Donderdag, oktober 19, 2006 22:29 |
| en toch is dit geen oplossing, ook al geloof je dat nu mss niet.er komt een dag dat alles beter wordt en dat je blij zal zijn dat je nog leeft, en mss is die dag morgen wel al. liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MG Poetry | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||