Met een lach...
Zie ik schimmen
vaag , in vertes
dansen
en verlies helder
zicht,
als beelden
zich eender
aan me voorbijgaan
en ik
hun wrange nasmaak
me nog immer
weet te herinneren
Scherp tonen
bij, vlak niets uit
om te beginnen
waar het einde
dacht te
wezen
tegen stromen in
lachend de regen
hoofd fier
kus de pijnen
weg,
en lach naar het leven
...Gekozen toekomst vol hoop,(be)leven en vreugd...
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Zondag, oktober 29, 2006 13:38 |
| mooi geschreven, was leuk om je eens te leren kennen... groet moongirl1982 |
|
| julius dreyfsandt zu schlamm: | Zondag, oktober 22, 2006 17:40 |
| juiste keuze:) hans |
|
| Douwe: | Zaterdag, oktober 21, 2006 22:29 |
| Je klinkt hier heel moedig, strijdbaar, optimistisch. Houd je het vol? | |
| powderfinger: | Zaterdag, oktober 21, 2006 14:06 |
| mooi...ervaringen laten zich vertonen in de stappen die we (allen) moeten ondernemen om genegenheid te leren vertrouwen..in de toekomst...geen angst. herinneringen...:-), ;-(, =)! liefs and kisses... |
|
| Oorlam: | Vrijdag, oktober 20, 2006 14:36 |
| h-oo-p-vol;) aaai |
|
| Mathilde: | Donderdag, oktober 19, 2006 22:41 |
je hoeft het verleden ook niet te vergeten om de toekomst te omarmen... in de regel zijn je armen groot genoeg. kus! |
|
| Tijgertje:): | Donderdag, oktober 19, 2006 22:31 |
| mooi toekomstbeeld! :) liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MizzTeaQ | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||