Thibault,


Ik vind het altijd lastig op te zeggen slaapwel,
Ik kan je echt niet missen,

Het is precies telkens een vaarwel,
En daarin zullen we ons hopelijk nooit vergissen.


Men hartje doet toch telkens pijn,
Toch zie ik je graag,

Als ik weet dat ik een tijdje niet bij je kan zijn.
Heb ik zo’n scheurend gevoel net boven men maag.


Wat zou er gebeuren,
Mocht het ooit de laatste keer zijn,

Dan zou heel men wereld ontkleuren,
En zou het donker worden door het liefdeloze gordijn.


Dus laten we het moment plukken,
En ons elke keer amuseren,

Alleen maar goede dinges en geen ongelukken,
En dan zal al de tegenslag ons niet meer deren.


Zonder men beste kameraad,
Zit ik niet vol liefde, maar vol haat.

Thibault, je bent een schat,
Ik wou dat ik je altijd bij me had.



(dit is dus duidelijk geschreven voor men beste vriend, Thibault, wie ik garaag eens in de bloemetjes zou willen zetten, hij verdient het in ieder geval)




xxxxxxxxxxx