Droef
droef zijn de grijze wolken die voorbij gaan
tergend langzaam drijven ze door de zilte lucht
het is nog droog maar hier en daar valt een traan
en met een daarbij komende verdrietige diepe zucht
het is adembenemend stil en uitgestorven op straat
geen kind wat speelt of moeder die de hond uitlaat
allemaal afwachtend op de storm en regen die komen gaat
iedereen binnen blijvend met een droeve blik op het gelaat
tergend langzaam drijven ze door de zilte lucht
het is nog droog maar hier en daar valt een traan
en met een daarbij komende verdrietige diepe zucht
het is adembenemend stil en uitgestorven op straat
geen kind wat speelt of moeder die de hond uitlaat
allemaal afwachtend op de storm en regen die komen gaat
iedereen binnen blijvend met een droeve blik op het gelaat
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Zaterdag, oktober 21, 2006 19:55 |
| Stilmakend droef. Je lijkt dan zo alleen op de wereld, geen levend wezen om je heen. Troostende knuffel, liefs. |
|
| julius dreyfsandt zu schlamm: | Zaterdag, oktober 21, 2006 17:14 |
| treffende sfeer | |
| Br0kEn: | Zaterdag, oktober 21, 2006 12:46 |
| heel mooi geschreven!!! en bedankt voor je reactie ik vrees dat je gelijk hebt |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 20, 2006 14:08 |
| Beeldend verwoord en overgebracht. Liefs, sunset |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, oktober 20, 2006 12:43 |
| stil verdriet in mooie en droefgeestige beelden omgezet ! mooi ! liefs, kerima ellouise |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 20, 2006 11:45 |
| Ach wat doet me dit stilletjes toch wat verdreitig aan....... ik geef je een knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||