verbeten
verbeten
Ik recht mijn rug
en bal mijn knuisten
tot bloed kolkend
door mijn slapen giert
wat geeft jou recht
zo te handelen
en ieder moet het horen
je triomf gevierd
bijt op mijn lippen
maar houd mijn mond
voorlopig nog gesloten
-om de goede vrede-
maar eens dan barst de bom
en zal ieder woord
juist op de plaats
rustig naar buiten trede
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Zondag, oktober 22, 2006 10:14 |
| Sorry Remie schrijffoutje, zat aan een verkeerd adres. Liefs. Rovago |
|
| rovago: | Zondag, oktober 22, 2006 10:13 |
| rovago: | Zondag, oktober 22, 2006 10:12 |
| Vooruit Reiger, de beuk erin. Groetjes. Rovago |
|
| mums: | Vrijdag, oktober 20, 2006 21:14 |
| ik zie je daar zo voor me. Je woede inslikken...stoom komt zowat uit je oren. En dat alles om de goede vrede te bewaren. Het latste woord is hier nog niet over gesproken, maar je nu niet druk om maken meid. Fijn weekend. liefs mums |
|
| Jan van Dord: | Vrijdag, oktober 20, 2006 20:49 |
| Goed gesproken !!! goed weekend jan |
|
| hiljaa: | Vrijdag, oktober 20, 2006 19:37 |
| dit is intens kwaad! laat het naar buiten! knufleifs--hiljaa-- |
|
| anneke van dijk: | Vrijdag, oktober 20, 2006 18:13 |
| de waarheid komt echt wel naar voren, wacht maar af.. liefs, namasté, an |
|
| elze: | Vrijdag, oktober 20, 2006 16:46 |
| zo is dat,,,met de tijd,,, laifs elze...fijn weekend gewenst,,kus |
|
| Klaes: | Vrijdag, oktober 20, 2006 16:20 |
| jaja de bekende kruik... groet/klaes |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 20, 2006 14:25 |
| ja het is heel goe voelbaar leg het in de handen van God hij zal je helpen en leiden op deze moeilijke weg ik wens je veel kracht en moed dat je sterk wordt om terug te vechten op een goede manier natuurlijk maar God zal je helpen,groetjes dirk | |
| sunset: | Vrijdag, oktober 20, 2006 14:20 |
| Voelbaar, heel voelbaar overgebracht. Liefs en een omarmende knuf, sunset |
|
| Reiger: | Vrijdag, oktober 20, 2006 13:45 |
| O dit is zo herkenbaar.... Je mond houden voor ''de goede vrede''..... Erg goed remie.... |
|
| lommert: | Vrijdag, oktober 20, 2006 13:40 |
| familie kun je niet kiezen...ik herken er zeker het nodige in... xxliefs willem |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, oktober 20, 2006 12:31 |
| ingehouden woede...herkenbaar...elk woord vindt zijn plaats...ooit.. mooi geschreven liefs, kerima ellouise |
|
| Peerke_x: | Vrijdag, oktober 20, 2006 12:17 |
| Mooi..echt heel mooi, weet niet wat te zeggen. fijne vrijdag, en een fijn weekend. hoop je nog te lezen. *^Kus^* |
|
| vivika: | Vrijdag, oktober 20, 2006 11:46 |
| da''s kwaad :) ....maar wel heel erg mooi herkenbaar geschreven | |
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 20, 2006 11:41 |
| Lieverd mag ik je wijsheid wensen...en een knuffel toch erbij. | |
| tears for you: | Vrijdag, oktober 20, 2006 11:41 |
| wat een woede klinkt uit jouw woorden,zo triest tears |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||