Vlinders
Vandaag heb ik echt iets wonderlijks gezien!
plots kwamen ze totaal onverwachts op me af gevlogen
even rondfladderen en toen landden ze pal voor mijn ogen
ik vraag me af waarom ik zo een ervaring verdien?
'k huiver gewoon van geluk als ik er aan denk
ze waren allebei zo betoverend fantastisch
vlindertjes van kristal, maar zijdezacht en elastisch
oogverblindend licht en boordevol warmte, net een hemels geschenk
ze vulden mij ogenblikkelijk met puur geluk
het is amper te beschrijven wat ik heb meegemaakt
alsof een pijl van pure euforie me recht in het hart had geraakt
ik heb zitten wenen, uren aan een stuk
hoe kan het toch, dat zoiets bestaat?
dromen en realiteit smelten schijnbaar samen
en ze bezorgen mij nieuwe gevoelens zonder namen
gewoon omdat woordelijk beschrijven nu eenmaal niet gaat
de emoties en ontroering van vandaag wisten mij te verdoven
en nu opnieuw verstom ik nog door die intense belevenis
ik besef echt niet dat er zoveel pracht in het leven is
ook al ben ik klaarwakker, ik kan het gewoon nog steeds niet geloven
dit is zo een moment dat ik echt bij je zijn wou
en de tijd dan niet loopt, of ten minste heel traag
oh ja, weet je, die vlindertjes van vandaag...
dat waren die twee superlieve woordjes van jou
plots kwamen ze totaal onverwachts op me af gevlogen
even rondfladderen en toen landden ze pal voor mijn ogen
ik vraag me af waarom ik zo een ervaring verdien?
'k huiver gewoon van geluk als ik er aan denk
ze waren allebei zo betoverend fantastisch
vlindertjes van kristal, maar zijdezacht en elastisch
oogverblindend licht en boordevol warmte, net een hemels geschenk
ze vulden mij ogenblikkelijk met puur geluk
het is amper te beschrijven wat ik heb meegemaakt
alsof een pijl van pure euforie me recht in het hart had geraakt
ik heb zitten wenen, uren aan een stuk
hoe kan het toch, dat zoiets bestaat?
dromen en realiteit smelten schijnbaar samen
en ze bezorgen mij nieuwe gevoelens zonder namen
gewoon omdat woordelijk beschrijven nu eenmaal niet gaat
de emoties en ontroering van vandaag wisten mij te verdoven
en nu opnieuw verstom ik nog door die intense belevenis
ik besef echt niet dat er zoveel pracht in het leven is
ook al ben ik klaarwakker, ik kan het gewoon nog steeds niet geloven
dit is zo een moment dat ik echt bij je zijn wou
en de tijd dan niet loopt, of ten minste heel traag
oh ja, weet je, die vlindertjes van vandaag...
dat waren die twee superlieve woordjes van jou
Reacties op dit gedicht
| yowjo: | Zondag, april 28, 2002 09:39 |
| prachtig verwoord, 'k werd er stil van Puintje,... Gevoelens uit mijn leven, vind ik in dit gedichtje terug |
|
| Joline: | Maandag, januari 07, 2002 19:54 |
| is this why...? |
|
| Jet van keken: | Zondag, januari 06, 2002 17:34 |
| En ik heb iets wonderlijks aan dit gedicht gezien. Liefs Jet |
|
| Jet van keken: | Zondag, januari 06, 2002 11:26 |
| Het is echt een sprookje Heel erg mooi Voor wie je dit hebt gemaakt, zal wel heel trots zijn Liefs Jet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Puinegel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||