Freaks.

Gedichtenfreaks, vergaarbak van verdriet,

Begrijp me goed, niet dat daar iets mis mee is,

Zo is het nou ook echt weer niet;

Maar blijkbaar is wel vaak wat mis.

Wat een onuitsprekelijk gebeuren

Als je hart niet meer op een kiertje openstaat

Voor iemand die het wil openscheuren,

Voor liefde is het immers nooit te laat.

Of de smekeling, die de weg vraagt,

Aan de Heer en smeekt om zijn gehoor.

Of hij de dienstregeling op zak draagt;

Zit je dan op het verkeerde spoor?

Zo doet het verkeerde woord gekozen,

Bout uitgesproken veelal zo veel pijn.

Spijt en tranen doen je blozen;

Zo mooi het was zal het nooit meer zijn.

Verslagen zit zij weg te kwijnen

Zij kent alleen maar bittere smart.

Haar hart dat weent om zijn verdwijnen,

Waar zij slechts voor hem een plaatsje had.

Jammer, op gedichtenfreaks nu uitgesproken,

En door veler harten dreunt.

Maar men gaat door, soms ongebroken

Door heel veel freaks daarbij gesteund.

han janzen      20-10-2006