Ik weet niet meer ...
Ik weet niet meer wat te zeggen.
Ik weet niet meer hoe het uit te leggen.
Wat er is misgelopen kan ik niet vinden.
Zit mezelf met alle vragen te verslinden.
Je zei me dat ik laat online kom,
maar vroeger kan ik niet.
Als ik telkens na het werken en eten kon,
Dan is het weer te laat zoals je ziet.
En ja inderdaad ik geef je dan een sms of mail.
En kleinigheid waar ik mijn gevoelens in deel.
Ik ze dan ook dat ik van je hou.
Iets wat ik liever veranderen zou.
Dit alles maakt me misschien een blok aan je been.
Maar please ik heb ook geen hart van steen.
Ik wil er ook voor je zijn.
Je niet spreken doet ook mij pijn.
Zeg me wat ik moet doen en ik doe het voor jou.
Eender wat, als het onze vriendschap redden zou.
Je vroeg me om alles rechtuit te zeggen.
Volgende regels zullen mijn gevoel blootleggen.
Het spijt me,
als ik er niet voor je was.
Het spijt me,
als ik je pijn en last bezorg.
Het spijt me,
dat ik van je houden ging.
Het spijt me,
dat ik ben wie ik ben.
Het spijt me,
maar ik weet niet meer wat te doen.
Het spijt me,
zeg me alsjeblief wat ik kan doen.
Ik weet niet meer hoe het uit te leggen.
Wat er is misgelopen kan ik niet vinden.
Zit mezelf met alle vragen te verslinden.
Je zei me dat ik laat online kom,
maar vroeger kan ik niet.
Als ik telkens na het werken en eten kon,
Dan is het weer te laat zoals je ziet.
En ja inderdaad ik geef je dan een sms of mail.
En kleinigheid waar ik mijn gevoelens in deel.
Ik ze dan ook dat ik van je hou.
Iets wat ik liever veranderen zou.
Dit alles maakt me misschien een blok aan je been.
Maar please ik heb ook geen hart van steen.
Ik wil er ook voor je zijn.
Je niet spreken doet ook mij pijn.
Zeg me wat ik moet doen en ik doe het voor jou.
Eender wat, als het onze vriendschap redden zou.
Je vroeg me om alles rechtuit te zeggen.
Volgende regels zullen mijn gevoel blootleggen.
Het spijt me,
als ik er niet voor je was.
Het spijt me,
als ik je pijn en last bezorg.
Het spijt me,
dat ik van je houden ging.
Het spijt me,
dat ik ben wie ik ben.
Het spijt me,
maar ik weet niet meer wat te doen.
Het spijt me,
zeg me alsjeblief wat ik kan doen.
Reacties op dit gedicht
| xaviera: | Vrijdag, februari 08, 2002 15:18 |
| wel heb geen spijt dat je van iemand ben gaan houden, ook niet spijt omdat je bent wie je bent, daarom mogen wij jou, omdat je Wim bent, en niemand anders onthoud dat liefs xav |
|
| (V@MPKE) ©: | Zondag, januari 06, 2002 11:50 |
| Hey'kes, heb er alsjeblieft ook geen spijt van dat je bent wie je bent. Degene wie je bent maakte haar tenslotte tot je vriendin. Ze zal wel begrijpen dat je niet eerder op het net kan komen, dat je daar (voorlopig) niet zo veel aan kan veranderen. Ze zal ook wel heel blij zijn wanneer ze weer een mailtje van je vind of een smsje. Ze snapt het wel, Wim, maak je geen zorgen. Wat moet gebeuren, zal gebeuren, no matter what. Ik kan alleen hopen dat alles gebeurd zoals jij het gewild had. Je |
|
| Frummeltje: | Zondag, januari 06, 2002 10:39 |
| Heb geen spijt omdat je van haar houden ging, want wat kan jij daaraan veranderen? Wat kan jij daar nou aan doen? En dat je van haar houdt zal op zich geen probleem moeten zijn voor een vriendschap, maar lieve Wim dat weet ze en ook zij heeft daar moeite mee dus waarom zou je dat de hele tijd tegen haar blijven zeggen?! Je praat haar zo, zonder dat jij het wil en door hebt, een schuldgevoel aan, omdat zij niet op die manier van jou is gaan houden... Succe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||