Misbruikt en vol verdriet
ik heb een muurtje om me heen gebouwt
een heel hoog muurtje gemaakt van steen
een muur om mij te beschermen
tegen al het pijn en verdriet van toen
en nu opeens is die muur gevallen
en ik weet echt niet meer wat ik moet doen
ik ben weer dat kleine meisje
misbruikt en vol verdriet
zoekend naar een schuilplaats
maar een schuilplaats is er niet
ik kan me niet meer verstoppen
de pijn is veel te groot
en niemand kan mij helpen
er is geen reddingsboot
ik voel me zinking dieper
een uitweg is er niet
maar nu een volwassen vrouw
vol met pijn en verdriet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: MarlOess | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||