meetlat en bascule
Ik vat de werkelijkheid in een formule,
of het nu over zon gaat of over regen,
ik neem nuchter de maat en wil het wegen.
Ik ben verliefd op meetlat en bascule,
in mijn huis tikt sinds eeuwen de pendule.
Voor wie kan tellen is elke dag een zegen.
Ik vat de werkelijkheid in een formule.
Ze beweren dat ik leef in een capsule,
dat ik op elk gevoel een moord wil plegen,
zaken opdeel, en stop wat wil bewegen;
voor stakkers geen plek in mijn ultima Thule:
ik vat de werkelijkheid in een formule.
Reacties op dit gedicht
| conan: | Zaterdag, oktober 21, 2006 15:53 |
| stakkers bedoelt die professor in formules de mensen die hem verwijten dat hij zijn ziel vermoordt... ben ik niet hoor die prof :-) |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 21, 2006 15:49 |
| Heerlijk dit. Maar wat bedoel je met en wie zijn nou ''stakkers''? Liefs, sunset |
|
| chrisvanViersen: | Zaterdag, oktober 21, 2006 12:37 |
| aparte kijk op iemand''s blik met een grijnsz |
|
| lommert: | Zaterdag, oktober 21, 2006 11:34 |
| zo nuchter kom je niet over met de dagen een zegen te noemen...mijn zegen heb je ;) stevige groet willem |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 21, 2006 11:26 |
| weer graag gelezen Fijne dag |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, oktober 21, 2006 11:21 |
| :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||