Sneden
knuffel en een dikke kus,
nee nee geef liever een lus!
om mijn hoofd door heen te hangen,
en optillen met sneden in mijn wangen,
met sneden in mijn armen,
sneden door mijn darmen,
sneden door mijn benen,
alsof ze voelen als stenen,
lood en lood zwaar,
mensen tillen maar!
nee nee geef liever een lus!
om mijn hoofd door heen te hangen,
en optillen met sneden in mijn wangen,
met sneden in mijn armen,
sneden door mijn darmen,
sneden door mijn benen,
alsof ze voelen als stenen,
lood en lood zwaar,
mensen tillen maar!
Reacties op dit gedicht
| +lory+: | Maandag, februari 12, 2007 16:37 |
| Zoiest zou ik dus nooit doen, eerder zou ik het omdraaien. Door jou niet op te hangen en te pijnigen, maar er juist vanaf te helpen. Het liefst hing ik daar al jouw pijn en verdriet en liet je weer leven. Geen lus voor jou, maar wel heel veel liefde. I''m always here for you, Lory |
|
| °death girl°: | Zaterdag, oktober 21, 2006 17:09 |
| hey, k heb soms t zelfde gevoel,maar je moet ies om je heen kijke...er zijn altijd wel mensen die voor je klaarstaan;) je mag bij mij koomen ook als je wil. vergeet niet, er staat nog een toekomst te wachten op jou! liefs °death girl° |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 21, 2006 14:57 |
| krijg het zo ijskoud bij dit te lezen....... zoek hulp, want alleen kun je dit niet aan |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 21, 2006 14:10 |
| Je moet jezelf niet willen straffen, nergens voor nodig. En, geloof me maar, ondanks alles, het leven is mooi. Zeker weten. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doodeind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||