in memoriam patris
zoals 't licht van lang gedoofde sterren
voel ik nog je warmte stralen vader
je hartslag klinkt in mijn levensader
jouw dood kan nooit de brug versperren
je zei nooit veel maar was blij met elk woord
ik spreek je vaak en weet dat je mij hoort
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Zaterdag, oktober 21, 2006 23:21 |
| prachtig, liefdevol gedicht. liefs, lonely 1 |
|
| japonica: | Zaterdag, oktober 21, 2006 20:09 |
| Sterke verwoording van zowel het gemis als het houden van... Klasse !!! Liefs Japonica |
|
| julius dreyfsandt zu schlamm: | Zaterdag, oktober 21, 2006 17:06 |
| lief | |
| sunset: | Zaterdag, oktober 21, 2006 15:13 |
| Stilmakend. En als je eens wist hoe je me hiermee raakt. Liefs, sunset |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 21, 2006 14:51 |
| wouw.dit is echt mooi......geweldig verwoordt. een knuffel |
|
| hiljaa: | Zaterdag, oktober 21, 2006 14:44 |
| droefmooi! knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||