de oude eik
De oude eik
De oude eik
kreunt zachtjes
in de felle wind.
Als kind
was hij
een schuilplaats
voor mij.
Nu jaren later
een bron van
energie
van rust en kracht.
En beschenen
door de maan,
een prachtig
silhouet van
standvastigheid
en moed.
Even op adem
komen in het bos.
Met ontzag kijk
ik naar de oude eik,
en leg mijn armen
verlangend om haar heen,
zo rustig en vastberaden zijn
dat wil ik ook,
stevig met mijn beide
benen op de grond
bewust van mijn eigen kracht.
Machtig symbool
van moederaarde.
Ontwaar
ik langzaam
maar zeker
mijn eigen kracht
rustig
en zelfverzekerd.
Vertrouwen
uitstralend. Tineke Ebing
De oude eik
kreunt zachtjes
in de felle wind.
Als kind
was hij
een schuilplaats
voor mij.
Nu jaren later
een bron van
energie
van rust en kracht.
En beschenen
door de maan,
een prachtig
silhouet van
standvastigheid
en moed.
Even op adem
komen in het bos.
Met ontzag kijk
ik naar de oude eik,
en leg mijn armen
verlangend om haar heen,
zo rustig en vastberaden zijn
dat wil ik ook,
stevig met mijn beide
benen op de grond
bewust van mijn eigen kracht.
Machtig symbool
van moederaarde.
Ontwaar
ik langzaam
maar zeker
mijn eigen kracht
rustig
en zelfverzekerd.
Vertrouwen
uitstralend. Tineke Ebing
Reacties op dit gedicht
| (A)angel(A): | Vrijdag, december 29, 2006 15:50 |
| euh sorry hoor!Ik speel het slachtoffer niet...je weet n niet wat er met mij is gebeurd duzz ik zal maar ff je bek houde...jaah sry ik ken hier ff niet tegen hoor!En er staat engel niet kleine engel...das mijn vriendin...tss je bent ook nog eens slegt in engels:^) (A)ANGEL(A) p.s. je gedicht vind ik nou ook niet zo heel super... p.s.s. je reactie slaat egt nergens op!!! |
|
| tineke ebing: | Zaterdag, oktober 28, 2006 10:35 |
| Je moet eens tegen een boom gaan staan en proberen zijn energie te voelen , helende krachten gaan daar van uit.Als je verdrietig bent doe het eens en kijk wat er gebeurt, geen onzin hoor! Lieve groeten tineke ebing | |
| Douwe: | Zaterdag, oktober 21, 2006 21:57 |
| Sterk, heel sterk. Mooie woorden en mooie beelden. | |
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 21, 2006 14:41 |
| prachtig verwoordt,ben er stil van en in gedachten zie ik je staan daar bij die eik veel liefs |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 21, 2006 14:24 |
| Bomen zijn zelfverzekerde, rustgevende onmisbare levenspilaren. Ik laat mij graag luisterend door hen inspireren. Mooi neergezet door jou. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tineke ebing | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||