Kinderen
stil sta ik
bij iets gewoons
mijn zoon, mijn vriend
vond een plek
het wordt zijn stek
hopelijk wordt het ook
“ zijn thuis ”
Sjoerd ik zal je missen
in ontelbare kleine dingen
laat dit je plezier niet verdringen
mama
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, oktober 26, 2006 21:45 |
| ze worden zooooooooo groooooot knufleifs--hiljaa-- |
|
| Innerchild: | Zondag, oktober 22, 2006 23:47 |
| Dat heet dan loslaten in liefde ... Mooi, Kriekske ... en bijzonder warm geschreven ! Liefs, Inner P.S. ''k Las net het verjaardagsgedicht van Hiljaa voor jou ! Van harte gefeliciteerd nog ! Kus, Inner |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 21, 2006 23:12 |
| Zo integer mooi delend het hem kunnen loslaten. Chapeau. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||