tussen leven en dood
Leven en dood,
daartussen zit ik.
kben dood vanbinne,
wat de buitenwerld niet ziet.
Een zielig hoopje,
camouflerend elke dag,
vanbinne wenen,
maar vanbuiten een lach.
Alleen, mag ik doen wat ik wil,
kneem men cutter,
k snij zo diep tot k niets meer voel..
daartussen zit ik.
kben dood vanbinne,
wat de buitenwerld niet ziet.
Een zielig hoopje,
camouflerend elke dag,
vanbinne wenen,
maar vanbuiten een lach.
Alleen, mag ik doen wat ik wil,
kneem men cutter,
k snij zo diep tot k niets meer voel..
Reacties op dit gedicht
| Sweet tears: | Zondag, oktober 22, 2006 14:00 |
| Soms... voelt het goed om pijn te hebben Soms... kan je er gewoon even niet meer tegen Soms... zou je het liefst opgeven Maar blijf vechten! Want hoe vaak en hoe diep je ook snijdt, morgen begint het weer opnieuw... Ik kan allen nog maar zeggen: Heel mooi hoe je dit hebt kunnen verwoorden, heel herkenbaar, en heel veel sterkte ermee! Kus mij |
|
| because: | Zaterdag, oktober 21, 2006 21:01 |
| Rotgevoel kan verdwijnen, littekens blijven. Vecht en houd hoop en moed, dan komt alles ooit weer goed. Maar het zal tijd kosten, gun die jezelf. Liefs en xxx because |
|
| -broken-: | Zaterdag, oktober 21, 2006 18:25 |
| heej mooi verwoord -herkenbaar- alleen da ik het niemeer kan doen kan het wel maar dan heb ik de gevolgen... nu ziet je toekomst er mss niet uit maar het je zal wss later nog een gelukkig leven hebben baseer je daarop veel sterkte (k) liefs -xxx- |
|
| blackrose: | Zaterdag, oktober 21, 2006 18:15 |
| heel herkenbaar... niet snijden hoor...:( succes!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Brikje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||