Al weken enkel gevoel van leegte,
geen vragen, begrip of gevoel van geluk
eenvoudigweg niks, als een diep zwart gat.
Geen blijdschap op een leuke dag,
enkel een lach als iets leuks gebeurd,
maar ook geen tranen na een rot gevoel,
slechts even bijten op m’n onderlip.
Enkel leegte, met als enige overheersende emotie
angst, voor de situatie. Angst voor het onbekende
lege gevoel, angst voor dat het fout zal gaan,
want eens zal ik of iemand anders de leegte inrichten.
Houd mijn hand vast
bescherm me met je armen
sluit mijn ogen voor de wereld met zijn ideeën
en behoed mij voor mezelf.