Was iedereen maar zoals jou
was iedereen maar zoals jouw
zo eerlijk en oprecht.
kon ik maar eerlijk tegen je zijn
eerlijk zijn over wat ik voelde.
accepteerde iedereen maar zoals ik was
waarom waas jij de enige
bij jou voelde ik me goed
waarom ben je nu weg
kom terug, verlaat mij toch niet
ik wil je alles kunnen vertellen
niemand die ik zo erg vertrouw
zoals ik jou vertrouwde
zo eerlijk en oprecht.
kon ik maar eerlijk tegen je zijn
eerlijk zijn over wat ik voelde.
accepteerde iedereen maar zoals ik was
waarom waas jij de enige
bij jou voelde ik me goed
waarom ben je nu weg
kom terug, verlaat mij toch niet
ik wil je alles kunnen vertellen
niemand die ik zo erg vertrouw
zoals ik jou vertrouwde
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Zondag, oktober 22, 2006 19:31 |
| Mooie woorden, je gaat over naar een verleden tijd. Die "jij" zal "jij" blijven. Lieve knuffel. xxx |
|
| shirr: | Zondag, oktober 22, 2006 13:19 |
| Heel moooi en droevig geschreven! :( Liefs.. Shirr |
|
| ILse Bruintjes: | Zondag, oktober 22, 2006 12:29 |
| droevig mooi geschreven xx |
|
| --justme--: | Zondag, oktober 22, 2006 12:03 |
| idd droevig geschreven, maar erg mooi! knuf! |
|
| memy: | Zondag, oktober 22, 2006 11:47 |
| droevig, verlangend geschreven. Heel erg mooi. XxX kus en knuf MemY | |
Over dit gedicht
| Auteur: bloempjee | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||