psychiatrie
Een afdeling met zeven mensen,
een overdosis irritatie,
naar huis gaan is al wat ze wensen,
maar dat gaat nou eenmaal niet in de psychiatrie.
Een antidepressiva hier, een antipsychotica daar,
24 uur achter deuren die gesloten zijn,
en mensen van buitenaf vinden je raar,
en dat doet je zoveel pijn.
Psychiaters die met je willen praten,
geven je weer eens een pilletje erbij,
je zou ze er bijna om gaan haten,
en dan denk je eindelijk: mijn ontslag is nabij.
Maar dan laten ze je nog niet gaan,
want je bent er nog niet aan toe,
en dan moet je wel doorgaan,
maar je bent zo moe.
Als ik geen pilletjes meer hoef te slikken,
en geen psychiater meer hoef te zien,
dan ga ik een groot feest vieren,
en dan ben ik gelukkig .. heel misschien.
Reacties op dit gedicht
| soulstorm: | Zondag, maart 04, 2007 18:52 |
hey, begrijp je maar al te goed, dit is voor mij zeeeer herkenbaar (helaas), veel moed en sterkte gewenst. Liefs soulstorm |
|
| HaleySophia: | Vrijdag, november 03, 2006 01:01 |
| It can be fun sometimes! Teminste, bij mij was het niet altijd vervelend. |
|
| julius dreyfsandt zu schlamm: | Zondag, oktober 22, 2006 17:55 |
| houd moed...en goed verwoord hans |
|
| VickyH: | Zondag, oktober 22, 2006 17:06 |
| Ik wens je veel sterkte en suc6 toe. Ook al zit het nu even tegen , blijf zoeken naar de juiste wegen. Grtjs Vicky |
|
| mobar: | Zondag, oktober 22, 2006 15:48 |
| Veel sterkte toegewenst. | |
| Roland Hainje: | Zondag, oktober 22, 2006 15:37 |
| ik voel met je mee rep;)! maar vergeet niet, somms blijven medicijnen nodig! net als bij suikerziekte, of hoge bloeddruk.. daar moet je niet tegen vechten...als je je maar gelukkig voelt...toch? knap en openhartig geschreven;) groetjes, Ro |
|
| sunset: | Zondag, oktober 22, 2006 15:07 |
| Ik duim voor je. Ik probeer het me in te beelden, maar het lukt me niet. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rep | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||