De spiegel en ik
De spiegel en ik
de roes wil niet uit mijn kop
ik ben slapend wakker
de wereld lijkt eindeloos ver weg
zelfs koffie verbroedert niet tot steun
als ik in de spiegel kijk
lach ik om me zelf
me zelf geknecht
in een weekend vol ijver
ach ik ben ik
sloeg goede raad in de wind
luisteren was nooit mijn sterkste kant
een warme maal en douch
misschien dan weer mens
dan weer die glimlach
spielgel bedankt omdat je verkiest
om niet in duizend scherven te barsten
***Wim****
ik ben slapend wakker
de wereld lijkt eindeloos ver weg
zelfs koffie verbroedert niet tot steun
als ik in de spiegel kijk
lach ik om me zelf
me zelf geknecht
in een weekend vol ijver
ach ik ben ik
sloeg goede raad in de wind
luisteren was nooit mijn sterkste kant
een warme maal en douch
misschien dan weer mens
dan weer die glimlach
spielgel bedankt omdat je verkiest
om niet in duizend scherven te barsten
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, oktober 22, 2006 16:54 |
| ik voel me gebarsten...hahaha 14 dagen aan één stuk werken....zucht!(veel zieken hé) daarna toch wat rust hé knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||