Golf
Aan de zee ligt een horizon
die ik aanvaard en devoot
in bittere uren verbeeld
bid als doel van mijn streven.
Te sterven in wat was
wat was als geweest
en nooit meer gewordt
is alleen aan de overgave
is alleen aan een licht
dat dooft in dronkenschap.
Aan land spoelt geen ding
dat verder draagt dan de golf
van nu: een morsdode kwal
die stinkt naar zwavelzuur.
die ik aanvaard en devoot
in bittere uren verbeeld
bid als doel van mijn streven.
Te sterven in wat was
wat was als geweest
en nooit meer gewordt
is alleen aan de overgave
is alleen aan een licht
dat dooft in dronkenschap.
Aan land spoelt geen ding
dat verder draagt dan de golf
van nu: een morsdode kwal
die stinkt naar zwavelzuur.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, oktober 23, 2006 10:18 |
| treffend verwoordt dit... een fijne dag |
|
| sunset: | Maandag, oktober 23, 2006 07:47 |
| Wohw! Chapeau. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||