Jij en ik
Geen zorgen meer te maken,
alleen maar eenden die kwaken,
vrolijk rondzwemmend in het water,
waar jij en ik samen zaten
we staarden elkaar aan,
wie zou het eerste gaan,
ik stond aan de kant,
zo dicht bij de rand
opeens werd alles zwart,
toen ik vergat,
dat ik een aanval kreeg,
en voor altijd zweeg
zwemmend tussen die eenden,
die zich voor mij leenden,
maakten samen een vlot,
toch voelde ik me rot
had jou zo achter gelaten,
zonder je te verlaten,
alleen de kracht die ik nu niet heb,
is iets wat me verlept
krachteloos vermogen,
machteloos verlangen,
mensen bedrogen,
voor een beter bestaan
alleen maar eenden die kwaken,
vrolijk rondzwemmend in het water,
waar jij en ik samen zaten
we staarden elkaar aan,
wie zou het eerste gaan,
ik stond aan de kant,
zo dicht bij de rand
opeens werd alles zwart,
toen ik vergat,
dat ik een aanval kreeg,
en voor altijd zweeg
zwemmend tussen die eenden,
die zich voor mij leenden,
maakten samen een vlot,
toch voelde ik me rot
had jou zo achter gelaten,
zonder je te verlaten,
alleen de kracht die ik nu niet heb,
is iets wat me verlept
krachteloos vermogen,
machteloos verlangen,
mensen bedrogen,
voor een beter bestaan
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, oktober 23, 2006 09:05 |
| stil gelezen liefs |
|
| bijouken: | Maandag, oktober 23, 2006 08:28 |
| Stilmakend droef...? Liefs, knuf. :( |
|
| tears for you: | Maandag, oktober 23, 2006 07:44 |
| stil heb deze woorden gelezen stilmakend mooi tears |
|
