spijt
een gezicht als geen ander..
een stem zo overdonderend..
een persoonlijkheid niet los te laten..
maar het gezicht vervaagd..
de stem wordt schel..
de persoonlijkheid brokkelt af..
Jouw altijd lieve woorden..
veranderen in harde woorden..
jou hart dat steeds zo warm leek..
lijkt nu zo kil en koud..
komt het door mij?
mss had ik je beter niet vertrouwd..
mss had ik je maar beter laten gaan..
spijt duikt op.. nu pas..
ik beschuldig mezelf.. en weet dat ik fout zat..
maar spijt en berouw.. komen meestal te laat..
net zoals nu..
een stem zo overdonderend..
een persoonlijkheid niet los te laten..
maar het gezicht vervaagd..
de stem wordt schel..
de persoonlijkheid brokkelt af..
Jouw altijd lieve woorden..
veranderen in harde woorden..
jou hart dat steeds zo warm leek..
lijkt nu zo kil en koud..
komt het door mij?
mss had ik je beter niet vertrouwd..
mss had ik je maar beter laten gaan..
spijt duikt op.. nu pas..
ik beschuldig mezelf.. en weet dat ik fout zat..
maar spijt en berouw.. komen meestal te laat..
net zoals nu..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: tinetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||