En dat is maar goed ook, hier
 
Mijn tranen mogen niet stromen
Het geeft vraagtekens bij mensen om me heen
Mijn gevoelens mogen niet uitkomen
Laat me maar gewoon alleen
 
Ik blijf zitten met mijn eigen gedachten
Ze blijven zitten in mijn hoofd
Dat is toch wat andere van me verwachten
En wat ik mezelf heb beloofd
 
Mijn verdriet uiten kan niet hier
Dus kruip ik in mijn pen
Dat is nog de enige manier
In de hoop dat ik het nu even kwijt ben
 
 
Reacties op dit gedicht
anne(22) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


-MoonFlower-: Woensdag, januari 03, 2007 20:59
Dit herken ik wel. Bij ons thuis ook. Maar meestal is het bij mij, dat ik op het verkeerde moment ontplof, bij iets heel kleins, en dan denken ze dat ik me juist daaraan erger. Terwijl me iets heel anders dwars zit. Sterke! Liefs,


Princessjje: Maandag, november 13, 2006 17:05
Mooi, en heel erg herkenbaar
Sterkte
xx


Over dit gedicht
Auteur:  anne(22)
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  23 oktober 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2025, alle rechten voorbehouden.