Ontmoeting met het onbekende
Ontmoeting met het onbekende
Sterven het laatste avontuur
Het einde op den duur
Omgekeerd tegen de stroom in
Was het leven dat ik bemin
Naar de onherbergzame bergen
Een weg die liefde zal vergen
Terug naar de bron
In de schemer van de ondergaande zon
Ontdaan van mijn lichaam
Levenloos enkel naam
Dat voor humus achter blijft
Enkel mijn ziel dat voordrijft
Ontmoet ik eindelijk het onbekende
Een tel van de zonnewende
Aldaar wandel ik
Van de ene ster in het firmament
Loslatend het levenstestament
Naar de andere ster
Weg van de aarde, mijlenver
Wordt mijn ziel voort bewogen
Sereen en met gesloten ogen
Reacties op dit gedicht
| Claire Q: | Zondag, november 12, 2006 12:22 |
| Daar waar de wereld verder lijkt te gaan in de stappen van het mulle zand, is het de zee die het meeneemt om de sterren te zien van dichtbij! ;) Liefs (Y) |
|
| Berin: | Dinsdag, oktober 24, 2006 00:16 |
| Heel mooi! Bijna verlangend. Berin. |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 23, 2006 21:43 |
| wouw, heb dit graag gelezen............liefs | |
| amazone: | Maandag, oktober 23, 2006 21:30 |
| mooi gedicht goed verwoord:) xx amazone | |
Over dit gedicht
| Auteur: meiske | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||