De waarheid
Je kwam in mijn leven
Totaal onverwacht
Je leek vol van liefde
Ik had nooit gedacht
Dat je zo kon veranderen
Van hemels tot hel
Wat wil je in godsnaam
Dat ik je dochter vertel
Wat moet ik dan zeggen
De waarheid? Dat nooit!
Dat jij toen ik zwanger was
Me tegen de muur hebt gegooid?
Wat moet dat met haar doen
Dat kan ik toch niet
Hoe kan zij nu leven
Met al dat verdriet
Het gemis van haar vader
Wat jij nooit zult zijn
Want ik zal haar beschermen
Ons krijg je niet klein…
***Thank God I left you***
Reacties op dit gedicht
| raulein: | Dinsdag, oktober 24, 2006 23:46 |
| knap zeg, sterkte | |
| Reiger: | Dinsdag, oktober 24, 2006 07:34 |
| Hartverscheurend is het eerste wat meteen in me opkomt.... | |
| sunset: | Dinsdag, oktober 24, 2006 06:33 |
| Dit is duidelijk. En zo gefrustreerd droef vechtend. Liefs en knuf, sunset |
|
| *Just-Mel*: | Dinsdag, oktober 24, 2006 00:11 |
| Ja. Just-mii.. xxx |
|
| Mickey83: | Dinsdag, oktober 24, 2006 00:09 |
| Ja, dat klopt. That''s me... Ben jij daar ook actief dan? Knuff |
|
| *Just-Mel*: | Dinsdag, oktober 24, 2006 00:06 |
| Heel erg mooi! Goede instelling! Vroeg me af of jij ook op de site www.partnermishandeling.nl komt onder deze naam? want er is wel iemand die zo heet daar namelijk. Liefs, Mel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mickey83 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||