(LR) Dan ben je af
Ik durf niet denken dat
je altijd volmaakt bent
een beetje als een schilderij
waar je wel staat maar men
jou niet steeds herkent
Zoals
wanneer je kwaad bent
en in de grijze bunker van je
droeve gelaat je ogen me
aanstaren als schietgaten
Of
in de streepjescode
van je streelsporen soms ook
twijfel en terughoudendheid
wordt geschreeuwd
het zout ook van
je veel te dunne tranen
de warmte van mijn hart
doet verkalken.
Dan ben je niet altijd volmaakt
Maar de manier
je je omdraait
als ik naar je roep
en hoe je me dan
toelacht
dan ben je zo mooi, Liefste,
dan ben je werkelijk,
werkelijk af.
Reacties op dit gedicht
| J.H. Vergne: | Woensdag, november 22, 2006 11:10 |
| een dichter in de top mooi geschreven groetjes |
|
| ana (stacia): | Dinsdag, oktober 24, 2006 09:02 |
| Deze leest aangenaam vlotter dan de vorige. Knap werk. liefs ana |
|
| Amon: | Dinsdag, oktober 24, 2006 08:50 |
| -staande ovatie- | |
| Mathilde: | Dinsdag, oktober 24, 2006 07:50 |
mmm... dit is liefde... zo mooi! liefs, mathilde |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 24, 2006 06:44 |
| Toppie *Opgestoken duim* Chapeau. Liefs en een fijne dag, sunset |
|
| M@rcel: | Dinsdag, oktober 24, 2006 00:41 |
| prachtig dit.. Slaap lekker M@rcel |
|
| Renate-td-: | Dinsdag, oktober 24, 2006 00:11 |
| :) kus | |
| wijnand.: | Dinsdag, oktober 24, 2006 00:11 |
| klasse dit | |
Over dit gedicht
| Auteur: sergev2005 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||