gun me nog 1 laatste dag,
om dicht bij jou te kunnen zijn,
en ik besef,het is hartverscheurend,
zo onmenselijk,deze harde pijn.
jaren lang bleef ik je trouw,
god,al men dromen zijn stuk geslagen,
waarom nou dit,jou nu verliezen,
liefje,vindt je geen antwoord op men vragen?
onbegrijpelijk,alles is weg,
enkel herineringen die ik koester vor het leven,
maar toe,biedt me nu nog wat liefde,
het laatste dat je mij nog kan geven.
dan stap ik dit vertrouwde huis uit,
zijn wij geen man en vrouw meer,
verdwenen zijn al die mooie beloften,
ik vind het doel in het leven wellicht nooit weer....
dit heb ik geschreven toen mijn ouders gescheiden zijn,en ik me inbeelde hoe dat voelde voor mijn papa.