Een stap terug


Dichten vergt emoties

ben liever op de vlucht

Stop de tijd vol

Ren voorbij de grijze lucht

Al volgt de schaduw

Me op de hielen



Doen voelt nuttig

Denken verstoort het evenwicht

Leuke dingen, optimistisch, positief!

als ik maar niet weer zwicht

Voor depressiviteit



Maar het angstige omkijken

Laat me hijgend struikelen

De plotselinge val, terug in de realiteit

Waar regen mijn ogen overstroomt



Ik leg de strijdbijl neer

Geef me over “voor deze keer”

Maak de bladzijde van morgen wit

Laat gedachtes komen



Ik fantaseer,stiekem

genietend van zelfmedelijden

Laat me grenzeloos dromen

En schrijvend me hart verblijden

In de morgenzon