Transparant
hun verdwaalde geest
kruipt zuchtend
door vermoeide vingers
die tastend blijven steken
in de leegte van verledentijd
het lichaam teert alleen op motoriek
in wezen zijn zij reeds gestorven
hun transparante huid
heeft de tijd doorstaanze dolen nachtenlangheen en weer de liftdeurvragend naar de laatste tram
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Dinsdag, oktober 24, 2006 18:26 |
| het dolen in lege geesten vult de dagen van vermoeidheid... erg knap geschreven ! liefs, kerima ellouise |
|
| arie: | Dinsdag, oktober 24, 2006 17:39 |
| De geest aangetast, het geheugen versleten. De nacht is al lang gevallen, nu het einde nog... Dit maakt me even stil. Heel stil Liefs, arie |
|
| DrieGeetjes: | Dinsdag, oktober 24, 2006 15:39 |
| Alzheimer... :( | |
| sunset: | Dinsdag, oktober 24, 2006 13:26 |
| Treffende macabere poëzie. Halloween? Liefs en nog een fijne dag, sunset |
|
| Paul de Bruyn: | Dinsdag, oktober 24, 2006 12:59 |
| Stillend de thema''s passen er zo goed bij... Knap werk weer Laurens, met liefs, |
|
| conan: | Dinsdag, oktober 24, 2006 12:58 |
| bittere pil , maar scherp getekend , dagelijkse kost in een bejaardentehuis , knap... groetjes conan |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 24, 2006 12:50 |
| wouw.......stil gelezen liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||