het glas viel in stukjes
Niks gaat goed
het lukt me even niet
Het vergeten van dingen
het eenzaam voelen.
Mezelf maar opsluiten
de angst die het overwint
Dagen zijn zo donker
zo kill en koud.
Zit vol van woede
en onmacht weer
Het glas stond er maar
en nu, nu ligt het aan diggelen.
Schreven brengen geluk
geloof er niet meer in
Alles gaat stuk
met of zonder scherven.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 24, 2006 22:40 |
| Kom meis...het gaat alleen stuk als jij dat wilt en daar geloof ik niet in.... Dikkedikke knuffel, liefsliefs...switi lobi |
|
| jantje maan: | Dinsdag, oktober 24, 2006 21:06 |
| ook val alles eens tegen , dan mag je zekers je moed niet opgeven lieve groetjes jantje maan |
|
| anneke van dijk: | Dinsdag, oktober 24, 2006 19:09 |
| er zal zeker wel wat fout gaan, maar niet alles!! liefs, namasté, an |
|
| mums: | Dinsdag, oktober 24, 2006 19:05 |
| even weer aan je engeltje denken lief en dat varkenskoppie;) Morgen weer een nieuwe dag lieverd. stap voor stap. liefs mums |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 24, 2006 18:58 |
| tja veel liefs maar hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||