Opeens
een nacht in de straten achtergebleven
omdat de lagune het strand opat
fluiten de bedrieging
zoals een dwaas bloed ruikt
de cirkel wordt gevonden
en de handelingen zullen reizen
mijn binnenste zal rustig blijven
en de dagen zullen gieren
eenzaam van logica
op wolken verdreven
rondjes
rondjes
de sterren
schieten hun foto
achtergebleven
traan
met een
gniffel
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, maart 05, 2002 18:25 |
| heel sterk dit gedicht.. de dagen zullen gieren.. eenzaam van logica.. echt heel mooi | |
| Sheena: | Zondag, januari 06, 2002 20:59 |
| Heerlijk, ik worstel me door je hersenspinsels heen en geef de traan met een gniffel, een tien met een griffel ... Sheen |
|
| Wieke: | Zondag, januari 06, 2002 20:45 |
| Vaag maar wel mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Martin B | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||